Aan tafel bij Piet (91) en Julia (9)

Samen zijn ze 100 jaar. Piet Koppers is met zijn 91 jaar de oudste vrijwilliger van Zorgcentra De Betuwe. Julia Breuseker (9) de jongste. Piet is al 25 jaar vrijwilliger in Beatrix, Julia sinds januari 2023 in De Valentijn. Toch is er veel herkenning!

Piet: ‘In 1997 ben ik vanuit Utrecht verhuisd naar Culemborg. Een kennis, zelf ook vrijwilliger bij Beatrix, vroeg mijn hulp bij het organiseren van een mannenmiddag voor de bewoners van Beatrix. En zo ben ik erin gerold. Sinds begin 1998 help ik bij activiteiten als klaverjassen, sjoelen en biljarten. Ook heb ik geholpen in het bruin café en tijdens meerdere avondvierdaagsen en viscompetities.’

Julia: ‘Mijn moeder Diana Beekmans werkt als medewerker Welzijn & Gastvrijheid bij De Valentijn. Ik vind het leuk om met haar mee te gaan. Ik help graag bij de activiteit zitdansen. Samen met een andere vrijwilliger zet ik de stoelen klaar, haal ik de bewoners op en schenk ik drinken in. Ook doe ik zelf mee met de zitdans-activiteit."  

Waar de een dus al jaren vrijwilligerswerk doet en de ander net begint, halen ze allebei voldoening uit hetzelfde: mensen blij maken.

Piet: ‘Ik vind het fijn om anderen te helpen. En het vrijwilligerswerk houdt mij bezig en actief. Op je werk heb je veel contacten. Toen ik met de VUT ging, viel dat voor een deel weg. Door mijn vrijwilligerswerk bij Beatrix heb ik nog eens een verhaal als ik thuiskom.’ 

Julia: ‘De bewoners genieten er heel erg van dat ik er ben. En ze herkennen me inmiddels. Dat vind ik leuk. Ik vind ouderen gezellig. Ze hebben altijd leuke verhalen. Ze zijn heel verschillend. De één vergeet veel en de ander heeft iets anders.’ 

Piet: ‘Dat herken ik. En dan is het mooi om te zien wat de bewoners soms juist nog wel kunnen. Zo vergeet ik nooit dat er in Beatrix een bewoner met Korsakov was. Hij kon en wist praktisch niets meer. Maar met klaverjassen wist hij heel nauwkeurig alle tussenstanden bij te houden. Heel bijzonder!’  

Julia: ‘Ik vind het leuk als bewoners er gelukkig uitzien. Dat gebeurt vaak bij zitdansen.’ 

Hoe het komt dat mensen gelukkig worden van de activiteiten, daar heeft Piet wel een verklaring voor.

Piet: ‘Soms zijn mensen eenzaam. Of ze kunnen ineens boos worden. Met een activiteit hebben ze hun aandacht ergens anders voor nodig. Je kunt ze veel ontspanning geven. Ik merk wel dat nieuwe bewoners nu meer zorg nodig hebben dan 25 jaar geleden. En door bezuinigingen in de zorg zijn vrijwilligers nog onmisbaarder geworden. Vrijwilligerswerk moet wel in je aard liggen. Je hebt er zelf dan ook een hoop plezier van.’ 

Diana, de moeder van Julia, ziet dat het vrijwilligerswerk haar dochter ook blij maakt. 

‘Je moet het inderdaad in je hebben. En bij Julia gaat het als vanzelf. Ook leert het Julia veel, zoals met respect met ouderen omgaan.’ 

Piet: ‘Dat is inderdaad de belangrijkste tip die ik wil meegeven: mensen accepteren zoals ze zijn.’ 

En Julia hoopt op haar beurt dat Piet nog heel veel van het vrijwilligerswerk mag genieten.