Als het even kan, maken Erwin Hendriks (52) en Jeroen Middelkoop (49) er een feestje van. Vorig jaar gingen ze voor het eerst als vrijwilligers mee met een vaarvakantie georganiseerd door Zorgcentra De Betuwe. En als je het beide mannen vraagt, is dat hard werken, maar vooral heel gezellig.
Erwin en Jeroen kennen elkaar van de vrijwillige brandweer in Culemborg. De mensen die meegaan met de vaarvakantie gaan de nacht voor vertrek al aan boord van het schip. Die nacht zijn er altijd twee brandweermensen bij die met ademlucht kunnen handelen. Jeroen: “Een collega van de brandweer vroeg ons een paar jaar geleden dit te doen. Na die nacht zei het zorgpersoneel dat ook aan boord was tegen ons: ‘Jullie moeten gewoon de hele reis mee!’” Erwin: “Dat ging toen niet vanwege ons werk als brandweerman in het Universitair Medisch Centrum (UMC) in Utrecht, maar we beloofden de volgende keer mee te gaan.”
Rolstoel duwen
Corona gooide roet in het eten. De vaarvakantie werd drie keer uitgesteld, maar in 2022 was het eindelijk zover. De mannen staken hun handen flink uit de mouwen. Jeroen: “Een groot deel is catering: ontbijt, koffie, lunch en avondeten. En ‘s middags ga je met de mensen van boord en duw je steeds iemand in een rolstoel.”
Erwin vult hem aan: “Eigenlijk stiefelden we overal tussendoor. Na het eten help je weer met afruimen en schoonmaken. Gaat er een rolstoel stuk? Dan sta je rolstoelwieltjes te vervangen. Snijdt de kok zich in z’n vingers? Dan plak je een pleistertje.” Jeroen: “Ook waren we er voor het zorgpersoneel. We haalden een kopje koffie, bleven op de hoogte van hoe hun dienst ging en hielpen waar nodig.”
Erwin: “Rond tien uur ‘s avonds zijn de meeste vrijwilligers klaar en drinken een drankje aan de bar. Wij stonden achter de bar en maakten er een feestje van. Soms duurde het wel tot drie uur ‘s nachts en om half zeven in de ochtend stonden we weer het ontbijt klaar te maken.”
Veel voldoening
Na vier dagen gaan Erwin en Jeroen gesloopt, maar vol mooie verhalen weer van boord. Erwin: “Het is prachtig om te doen. Er zijn mensen voor wie dit de laatste reis is die ze maken. Hun naaste gaat ook mee. Zo was er een man die de hele week aan de zijde van z’n vrouw heeft gezeten. Het was lang geleden dat dat zo kon. Wij hadden niet veel met ouderenzorg, maar als je merkt hoe groot de dankbaarheid is van de mensen die meegaan dan heb je er automatisch heel veel plezier in om ze in de watten te leggen.”
Jeroen sluit zich daar helemaal bij aan: “Het is het mooiste cadeautje dat iedereen gelukkig en blij is. En mensen die gelegenheid geven, is fantastisch."